Jego matka, Elżbieta Kowalewska, była aktorką pochodzenia żydowskiego. Ojciec, Cyprian Kowalewski jako oficer rezerwy Wojska Polskiego, dostał się we wrześniu 1939 do sowieckiej niewoli, po czym został zamordowany przez NKWD w 1940 w Charkowie. Aż do 1946 roku matka ukrywała przed Kowalewskim jego i swoje żydowskie korzenie. Dowiedział się o nich dopiero po ucieczce z Kielc, na drugi dzień po Pogromie Kieleckim.
Zadebiutował w wieku 23 lat w epizodycznej roli w legendarnych “Krzyżakach” (1960) Aleksandra Forda. Jego filmowy dorobek obejmuje około 120 ról w filmach i serialach telewizyjnych. Zagrał też ponad tysiąc ról w Teatrze Polskiego Radia. W 1961 wystąpił po raz pierwszy na deskach teatralnych – w warszawskim Teatrze Dramatycznym. Potem był członkiem zespołów teatrów: Klasycznego, Dramatycznego, Polskiego, Rozmaitości, Kwadrat oraz Teatru Współczesnego w Warszawie. Występował też w słynnym STS-ie – Studenckim Teatrze Satyryków.
Widzowie uwielbiają jego role w absurdalnych komediach Stanisława Barei “Nie ma róży bez ognia” (1974), “Brunecie wieczorową porą” (1976) , “Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz” (1978) i w kultowym “Misiu” (1981). Wcielił się tam w rolę kierownika produkcji filmu “Ostatnia paróweczka hrabiego Barry Kenta”. Co ciekawe, ponownie zagrał kierownika produkcji (filmu „Klęska”) w znakomitej komedii marka Koterskiego z 1995 roku “Nic śmiesznego”. Komediowe role kontynuował m.in. w “Złocie dezerterów” Janusza Majewskiego z 1998 roku
Wystąpił w wielu popularnych serialach – “W pustyni i w puszczy” (2001), “Graczykowie” (2001), “Szpital na perypetiach” (2001-2003), “Daleko od noszy” (2017). Epizodycznie pojawiał się już dużo wcześniej w wielkich, serialowych przebojach telewizyjnych “Stawka większa niż życie” (1965), “Zmiennicy” (1986) i “Szaleństwie Majki Skowron” (1976)
Dwukrotnie pojawił się u jerzego Hoffmana w jego ekranizacjach pomnikowych dzieł Sienkiewicza. W “Potopie” (1973) zagrał Rocha Kowalskiego, żołnierza zręcznie oszukanego przez sprytnego Onufrego Zagłobę. Historia zatoczyła koło, gdy w 2000 roku, wystąpił w “Ogniem i mieczem”, jako… Onufry Zagłoba.
Trudnym wyzwaniem, z racji żydowskiego pochodzenia, były dlań dwie role z 1970 roku, kiedy to dwukrotnie zagrał SS-manów w filmach “Umarłem aby żyć” i serialu “Kolumbowie”.
Ma też w biografii dwa, kujawsko – pomorskie wątki filmowe: występ w częściowo kręconym w naszym regionie, średniowiecznym serialu “Gniazdo” oraz w realizowanej w Bydgoszczy serii “Prawo Agaty” (2013).
Ma ogromny dorobek dubbingowy, obejmujący kilkadziesiąt ról. Zaczynał w 1981 roku w serialu animowanym “Fortele Jonatana kota”. Potem mogliśmy go usłyszeć w “Wallace i Gromit: Wściekłe gacie” (1993), “Lilo i Stich” (2002), “Zebra z klasą” (2005), “Szeregowiec Dolot” (2005), “Auta” (2006), “Ratatuj” (2007), “Piorun” (2007), “Lato Muminków” (2008), “Rio” (2011), ”Siedmiu krasnoludków ratuje Śpiącą Królewnę” (2012) i innych.
Użyczył też głosu do ścieżek dźwiękowych polskich wersji gier “Assassin’s Creed” i “The Elder Scrolls V: Skyrim”.
Nagrodę za szczególne osiągnięcia w dziedzinie dubbingu, Krzysztof Kowalewski odbierze na 8. Międzynarodowym Festiwalu Filmów Animowanych ANIMOCJE, 9 kwietnia w Miejskim Centrum Kultury w Bydgoszczy.
