Wystawa prezentuje „szkice” z filmów, które nigdy nie powstały z różnych przyczyn, m.in. z braku czasu ciągłego (czas ciągły = to co najmniej 2 miesiące wolnego czasu, który można przeznaczyć tylko na zrobienie krótkiej formy filmowej lub kawałka długiego metrażu).
Bohaterowie filmów, które nigdy nie powstały to postaci egzystujące w przestrzeni filmu na poziomie pomysłu, szkicu, czasem storyboardu. Niestety wspomniany brak czasu nie pozwolił nigdy zaistnieć im na ekranie. W tym przypadku szkicem staje się projekt przestrzenny postaci lub scenografii.
Niewielki zbiór przestrzennych, pół przestrzennych wizerunków postaci i kadrów filmowych jest wyjściem awaryjnym dla pomysłów, których jako twórca nie powinnam więzić w sobie, tylko znaleźć sposób na ich wyrzucenie – zaprezentowanie światu. Być może stworzone przeze mnie szkice staną się kiedyś częścią filmów.
Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu), członkini Stowarzyszenia Filmowców Polskich.
W pracy wykorzystuje plastelinę, przy pomocy której – w połączeniu z techniką poklatkową – kreuje barwne, pulsujące życiem filmowe światy. Zajmuje się szeroko pojętym „Plasticine Designem”.
Stworzyła wiele animowanych teledysków (m.in. dla Renaty Przemyk, Bajzla, Czesława Mozila, Voo Voo, Dagadana), adaptację baśni Andersena(dla Teatru Robotycznego w Centrum Nauki Kopernik).
