Cmentarz. Upalne południe. Grabarz zakochuje się we wdowie, kopiąc grób jej męża.
Ostatni mieszkańcy wioski nie chcą utonąć w zapomnieniu. W świecie, w którym nade wszystko ceni się postęp, ten dom unosi się na powierzchni.
Podczas wyścigu kończącego sezon kolarski dwóch zawodników walczy nie tylko owielki puchar, ale też o uczucie kobiety. W międzyczasie miasteczko szykuje się naprzybycie transatlantyku. Film ten jest komedią ukazującą klimat śródziemnomorskiego miasteczka
Nie masz dystansu to ręcznie rysowana animacja stawiająca pytania o miejsce kobiet w dzisiejszym świecie. Film inspirowany jest życiem codziennym, wypowiedziami osób publicznych i sposobem, w jaki media mówią o kobietach.
Dziewczynka robi sobie przerwę w pływaniu. Obserwuje starsze małżeństwo bardzo powoli zmierzające w kierunku morza.
Tłumione emocje młodej dziewczyny zamieniają się w zwierzęta rodem z jej snów. Nikt z jej rodziny nie potrafi ich dostrzec.
Odwołując się do tradycji numerowania kolejnych grafik z oryginalnej matrycy, tytuł jednocześnie wskazuje na sekwencję 25 faz ruchu, przygotowaną z myślą oabstrakcyjnej animacji. Składające się z ogromnej ilości mikro-akcji rysunki różnią odinnych się drobnymi detalami. Ścieżka dźwiękowa łączy field-recording z muzyką elektroniczną.
Popołudnie na basenie.
Muzyczne traumy to wynik obsesji na punkcie szkół muzycznych, kompilacja traumatycznych, choć zabawnych wyznań byłych uczniów, jak też próba wizualizacji muzyki za pomocą ręcznie rysowanych animacji.
Pewien mężczyzna kradnie kwiaty. Jego wzrok przenika do wnętrz domów. Chcąc zrobić wrażenie na kobiecie, zabiera kwiaty z całego miasta i tworzy z nich bukiet.